و نیز با توجه ‌به این­که اعلامیه­ جهانی حقوق بشر اعلام می­دارد که همه موجودات بشر در منزلت و در حقوق، آزاد و برابر به دنیا می­آیند و این­که هر کس می ­تواند بدون هیچ تمایزی، به ویژه جنسی، خواهان تمامی حقوق و کلیه­ آزادی­های مذکور در اعلامیه باشد، با تذکر این­که پیمان­های بین ­المللی مربوط به حقوق بشر و دیگر اسناد بین ­المللی مربوط به حقوق بشر، تبعیض مبتنی بر جنسیت را ممنوع ‌می‌کنند، ضمن یادآوری کنوانسیون محو تمامی اشکال تبعیض نسبت به زنان (کنوانسیون) که در آن دولت­های معاهد، تبعیض نسبت به زنان را محکوم ‌می‌کنند و می­پذیرند که به کمک همه وسایل مناسب، و بدون تأخیر، سیاستی را دنبال کنند که در راستای حذف تبعیض نسبت به زنان باشد، با تأکید بر این­که (این دولت­ها) مصمم­اند اعمال کامل حقوق اساسی و

آزادی­های اساسی توسط زنان، در شرایطی برابر، تضمین شود و تدابیر مؤثری برای جلوگیری از نقض این حقوق و آزادی­ها اتخاذ کنند، پذیرفته­اند که:

ماده نخست:

هر دولت معاهد پروتکل («دولت معاهد») صلاحیت کمیته­ی رفع تبعیض نسبت به زنان («کمیته») را در پذیرفتن و بررسی ابلاغیه­هایی که مشمول اجرای ماده ۲ می­باشند، به رسمیت می­شناسد.

ماده ۲:

ابلاغیه­هایی می ­توانند از طرف اشخاص، گروه­هایی از اشخاص یا به نام اشخاص یا گروه­هایی از اشخاص مربوط به حوزه­ قضایی یک دولت معاهد ارائه شوند که مدعی­اند که توسط این دولت معاهد قربانی نقض یکی از حقوق مذکور در کنوانسیون ‌شده‌اند. ابلاغیه به نام اشخاص یا گروه­هایی از اشخاص فقط با رضایت آن­ها می ­تواند ارائه شود، مگر این­که نویسنده (ابلاغیه)بتواند ثابت کند که بدون چنین رضایتی به نام آن­ها عمل می­ کند.

ماده ۳:

ابلاغیه­ها باید به صورت کتبی ارائه شوند و نمی ­توانند (به امضای ناشناس باشند. ابلاغیه­ی مربوط به یک دولت معاهد کنوانسیون که معاهد پروتکل حاضر نیست، توسط کمیته پذیرفته نمی­ شود.

ماده ۴:

۱- هیچ ابلاغیه­ای بدون این­که همه دادرسی­های داخلی بدون نتیجه مانده مورد بررسی قرار نمی­گیرد، مگر این­که روال دادرسی از مهلت معقول درگذرد یا این­که بازپس گرفتن حق متقاضی از این طریق نامحتمل شود.

۲- کمیته اعلام می­دارد، ابلاغیه­ای غیرقابل وصول است که:

الف) مربوط به امری است که قبلاً بررسی کرده و یا هنوز موضوع بررسی در چارچوب جریان تحقیق دیگری هست و یا بوده و یا در حوزه­ مقررات بین ­المللی است.

ب) با مفاد کنوانسیون ارتباطی ندارد.

ج) آشکارا بی­اساس یا بدون دلایل کافی­ست.

د) ارائه­ چنین ابلاغیه­هایی سوء­استفاده از حقوق باشد.

هـ) به موارد پیش از تاریخ به اجرا درآمدن این پروتکل ‌در مورد دولت­های معاهد بازگردد، مگر این­که موارد پس از تاریخ ادامه یافته باشد.

ماده ۵:

۱- کمیته پس از وصول ابلاغیه، و پیش از تصمیم ­گیری در محتوای آن، هر زمان می ­تواند درخواستی اضطراری تسلیم دولت معاهد مربوطه کند، تا تدابیر حفاظتی لازم برای احتراز از وارد آمدن خسارت غیرقابل جبران به قربانیان نقض احتمالی (حقوق) اتخاذ کند.

۲- کمیته در تصمیم خود درباره قابل وصول بودن یا محتوای ابلاغیه طبق اختیاری که بند ۱ این ماده به او می­دهد، از پیش داوری نمی­کند.

ماده ۶:

۱- کمیته، ابلاغیه­هایی را که به موجب این پروتکل به او ارائه شده، به شرطی که (شخص) ذینفع یا (اشخاص) ذینفع از علنی شدن هویت­شان نزد دولت معاهد رضایت داشته باشند، به طور محرمانه به نظر دولت معاهد ذینفع می­رساند، مگر این­که آن را یکسره بدون ارجاع به دولت معاهد ذینفع، غیرقابل وصول تشخیص دهد.

۲- دولت معاهد ذینفع، ظرف شش ماه، با ذکر تدابیر اصلاحی که بسته به مورد اتخاذ ‌کرده‌است و توضیحات یا تصریحات شامل دقایق موردی را که موضوع ابلاغیه است، کتباً به کمیته ارائه می­ کند.

ماده ۷:

۱- کمیته با بررسی ابلاغیه­هایی که طبق پروتکل حاضر وصول می­ کند، تمامی اطلاعاتی را که به وسیله­ اشخاص یا گروه­هایی از اشخاص یا به نام آن­ها توسط دولت معاهد ذینفع به ایشان داده شده، مورد توجه قرار می­دهد، ضمن قبول این­که این اطلاعات باید به طرف­های مربوطه انتقال داده شوند.

۲- کمیته ابلاغیه­هایی را که به موجب این پروتکل به او ارجاع شده، در پشت درهای بسته، بررسی می­ کند.

۳- کمیته پس از بررسی یک ابلاغیه، ملاحظات خود را در آن­باره، احتمالاً همراه با توصیه­ های خود، به طرف­های مربوطه می­دهد.

۴- دولت معاهد، ملاحظات و توصیه­ های احتمالی کمیته را به طور کامل بررسی می­ کند و ظرف شش ماه، با ارائه یک پاسخ کتبی به کمیته، او را از کلیه­ اقداماتی که با توجه به ملاحظات و
توصیه ­ها انجام داده، مطلع می­ نماید.

۵- کمیته می ­تواند از دولت معاهد دعوت کند که از تدابیری که در پاسخ به ملاحظات و
توصیه­ های احتمالی او اتخاذ کرده و نیز، در صورت تشخیص کمیته، در گزارش­های بعدی که دولت معاهد، طبقماده­ی ۱۸ کنوانسیون، موظف به ارائه به اوست، اطلاعات گسترده­تری در اختیار کمیته بگذارد.

ماده ۸:

۱- اگر کمیته با بهره گرفتن از اطلاعات معتبری، مطلع شود که دولت معاهد شدیداًً یا به طور سیستماتیک حقوق مذکور در کنوانسیون را نقض می­ کند، این دولت را به مذاکره درباره مواردی که به او گزارش شده دعوت می­ کند و ملاحظات خود را ارائه می­دهد.

۲- کمیته می ­تواند ‌بر اساس ملاحظاتی که احتمالاً توسط دولت معاهد ذینفع عنوان شده و نیز هر اطلاع قابل اعتماد دیگری که دارد، یک یا چند تن از اعضای خود را به انجام تحقیقات و ارائه­ گزارش نتایج آن، بدون تأخیر، بگمارد. این تحقیقات، زمانی که لازم شد و با موافقت دولت معاهد، می ­تواند شامل دیدارهایی در قلمروی این دولت شود.

۳- کمیته، پس از مطالعه­ نتایج تحقیق، آن را در صورت مقتضی، همراه با ملاحظات و توصیه ­ها به دولت معاهد تسلیم می­ کند.

۴- دولت معاهد، پس از اطلاع از نتایج تحقیق و ملاحظات و توصیه­ های کمیته، ملاحظات خود را ظرف شش ماه به کمیته تسلیم می­ کند.

۵- تحقیقات محرمانه است و در تمامی مراحل نیاز به همکاری دولت معاهد دارد.

ماده ۹:

۱- کمیته می ­تواند از دولت معاهد ذینفع دعوت کند تا در گزارشی که طبق ماده ۱۸ کنوانسیون، موظف به ارائه آن است، درباره تدابیری که در پی تحقیقات انجام شده طبق ماده ۸ پروتکل حاضر اتخاذ ‌کرده‌است، توضیحاتی عرضه کند.

۲- کمیته می ­تواند پس از پایان مهلت شش ماهه مذکور در بند ۴ ماده ۸، در صورت مقتضی، دولت معاهد ذینفع را دعوت به ارائه­ اطلاعات درباره تدابیری کند که در پی چنین تحقیقاتی اتخاذ ‌کرده‌است.

ماده ۱۰:

۱- کلیه دولت­های معاهد می ­توانند، زمانی که پروتکل حاضر را امضا یا تصویب ‌می‌کنند یا به آن
می­پیوندند، اعلام کنند که صلاحیتی را که مواد ۸ و ۹ به کمیته می­ دهند، به رسمیت نمی­شناسند.