جهت سنجش این متغیر از ۱۲ گویه استفاده گردیده که سؤالات ۱-۱۵ تا ۶-۱۵ تعارض کار – خانواده و ۷-۱۵ تا ۱۲-۱۵ تعارض خانواده کار را در پرسشنامه می سنجند. پس از ارائه هر یک از سؤالات، گزینه های جواب در قالب طیف لیکرت ۵ گزینه ای کاملا موافقم، موافقم، بی نظر، مخالفم، کاملا مخالفم، مطرح شد.

الف. تعارض کار- خانواده

تعارض کار- خانواده مبتنی بر زمان

• فعالیت خارج از خانه موجب می شود نتوانم رابطه متعادلی بین مسوولیت و نقش خانوادگی ام داشته باشم.
• فعالیت خارج از خانه بیش از حد انتظارم مانع مانع رسیدگی به امور خانواده ام میشود.

تعارض کار- خانواده مبتنی بر فشار

• به علت فشار ناشی از فعالیت بیرون از خانه، خیلی وقت ها نمی توانم کارهایی که در خانه برایم لذت بخش است را انجام دهم.
• حضور من در جامعه باعث می شود که انقدر از نظر روحی و جسمی خسته شوم که نمی توانم در فعالیت های خانوادگی مشارکت کنم.

تعارض کار- خانواده مبتنی بر رفتار

• رفتارهایی که در نقش اجتماعی من موثر هستند، تاثیر عکس یا منفی در خانه دارند.
• رفتارهایی که در بیرون از خانه انجام میدهم تا فرد خوبی باشم، نمیتواند به من کمک کند تا مادر یا همسر بهتری باشم.

ب. تعارض خانواده- کار

تعارض خانواده- کار مبتنی بر زمان

• زمانی که صرف مسئولیت های خانوادگی می کنم غالبا با مسئولیت های من در بیرون از خانه تداخل دارد.
• مسئولیت های من در خانه باعث می شود نتوانم در جامعه حضور داشته باشم.

تعارض خانواده- کار مبتنی بر فشار

• تنش و اضطراب خانواده غالبا سبب تضعیف توانایی من در انجام دیگر فعالیت هایم می شود.
• به علت فشارهای عصبی که در خانه دارم، مانع از حضور من در جامعه می شود.

تعارض خانواده- کار مبتنی بر رفتار

• رفتارهایی که در خانه موثر و ضروری هستند در محیط بیرون از خانه تاثیر عکس و منفی دارند.
• رفتارهایی که در خانه کاراریی دارند، نمی توانند اثر مشابهی را در کارم داشته باشند.

گویه های مربوط به فشارهای روحی و روانی

تعریف نظری: سازمان بهداشت روانی، بهداشت را عبارت از سلامت کامل جسمی، روانی و اجتماعی می داند. هنگامی انسان در سلامت کامل است که بهداشت در هر سه بعد وجودی آدمی تامین شده باشد (سیاحی، ۱۳۸۴: ۱۶۱).

تعریف عملیاتی: به منظور سنجش این سازه، از پرسشنامه محقق ساخته و از پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ)، استفاده شده که این پرسشنامه ۲۸ سوال دارد که در سال ۱۹۷۹توسط گلدبرگ و هیلرت تدوین شده است که دارای چهار بعد؛ نشانگان جسمانی، نشانگان اضطرابی، کارکرد اجتماعی و نشانگان افسردگی می باشد.

برای سنجش این سازه، تعداد ۱۰ سوال انتخاب گردید که در طیف لیکرت پنج گزینه ای سنجیده شد. که کمترین امتیاز نمره ۱۰ و بیشترین نمره ۵۰ بود. و مجموع امتیازات پاسخگو، میزان فشار روحی و روانی را مشخص می کند.

• احساس می کنم حالم خوب است و از آرامش کامل برخوردارم.
• فکر می کنم به یک داروی نیروبخش موثر برای شاداب شدن نیازمندم.
• به طور مداوم احساس خستگی و سستی دارم.
• بیشتر وقتها دوست دارم تنها باشم.
• احساس می کنم توانایی و قابلیت های زیادی برای انجام امور ندارم.
• گاهی اوقات احساس می کنم فردی بی فایده هستم.
• همسرم بخاطر فعالیتم در بیرون از خانه مدام شکایت می کند.
• من و شوهرم مشاجره و کش مکش داریم.
• همسرم بخاطر خدمات و کارهایی که انجام می دهم از من تشکر و قدردانی نمیکند.
• من قادرم بر مشکلاتم غلبه کنم.

گویه های مربوط به ترس از بدنامی

تعریف نظری: بدنامی (استیگمای اجتماعی) فرایندی روانی اجتماعی است که از برچسب زدن آغاز می گردد و به طرد و انزوای اجتماعی منتهی می شود(رضایی دهنوی , نوری؛ جعفری و فرامرزی ، ۱۳۸۸: ۴۰۴).

گافمن (۱۹۶۳) استیگما را این گونه تعریف کرد: یک ویژگی که شدیداً ننگ آور است و باعث می شود که شخص حامل آن ویژگی از یک شخص معمولی به یک شخص بی اهمیت و ننگ دار در جامعه تبدیل شود.

گافمن معتقد که استیگما نوع خاص ارتباط یک ویژگی با یک تصور قالبی است و تصدیق کرد که استیگما یک نوع زبان ارتباطی است. همان طور که تأکید گافمن بر یک ویژگی است، جونز، فارینا، مارکوس و میلر (۱۹۸۴) اصطلاح مارک را برای توصیف موقعیت نابهنجاری که جامعه تعریف می کنند و باعث می شود افراد دارای آن موقعیت نابهنجار (مارک دار) معیوب و مطرود به شمار آیند، به کار بردند. (رضایی دهنوی؛ نوری؛ جعفری و فرامرزی، ۱۳۸۸: ۴۰۶).