شکل ‏۴‑۱: درصد فراوانی مربوط به جنسیت

۱-۱-۲-          وضعیت تأهل

یافته های پ‍ژوهش حاکی از آن بود که ۶۱ درصد پاسخ دهندگان مجرد و ۳۹ درصد پاسخ دهندگان را افراد متأهل  تشکیل می دهند (جدول و شکل شماره ۴-۲).

جدول ‏۴‑۲: توزیع فراوانی پاسخ دهندگان بر حسب جنسیت

 

 

 

 

 

 

متغیر جنسیت	فراوانی	فراوانی درصدی
مجرد	۳۳	۱/۶۱%
متأهل	۲۱	۹/۳۸%

 

شکل ‏۴‑۲: درصد فراوانی مربوط به وضعیت تأهل

۱-۱-۳- تحصیلات

یافته­ های پژوهش نشان دهنده این است که ۱۳ درصد از پاسخ دهندگان سیکل ، ۲/۳۵ درصد از پاسخ دهندگان دیپلم، ۴/۲۰ درصد از پاسخ دهندگان فوق دیپلم و ۵/۳۱ درصد از پاسخ دهندگان دارای مدرک لیسانس می باشند (جدول و شکل شماره ۴-۳).

جدول ‏۴‑۳: توزیع فراوانی پاسخ دهندگان برحسب متغیر تحصیلات

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

متغیر	فراوانی	درصد فراوانی
سیکل	۷	۱۳%
دیپلم	۱۹	۲/۳۵%
فوق دیپلم	۱۱	۴/۲۰%
لیسانس	۱۷	۵/۳۱%

 

 

 

 

شکل ‏۴‑۳: توزیع فراوانی پاسخ دهندگان برحسب متغیر تحصیلات

۱-۱-۴-     سن

یافته های تحقیق نشان می دهد که ۷/۱۶ درصد افراد اقدام به خودکشی کننده زیر ۱۸ سال، ۵/۱۸ درصد بین ۱۸ تا ۲۲ سال، ۳/۴۶ درصد بین ۲۳ تا ۳۰ سال و ۵/۱۸ درصد ۳۱ سال به بالا سن داشتند. (جدول و شکل شماره ۴-۴).

جدول ‏۴‑۴: توزیع فراوانی پاسخ دهندگان بر حسب سن

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

سابقه  کار	فراوانی	درصد فراوانی
زیر ۱۸ سال	۹	۷/۱۶%
۱۸-۲۲ سال	۱۰	۵/۱۸%
۲۳-۳۰ سال	۲۵	۳/۴۶%
۳۱  سال به بالا	۱۰	۵/۱۸%

 

 

شکل ‏۴‑۴: درصد فراوانی افراد اقدام کننده به خودکشی بر حسب سن

۱-۲    یافته­ های توصیفی

در بخش توصیف داده­ ها، شاخص­های توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، کمترین و بیشترین نمره) متغیرها در دو گروه اقدام کننده به خودکشی و عادی ارائه شده است.

 

 

 

 

جدول ‏۴‑۵: داده ­های توصیفی برای اختلالات شخصیتی در در دو گروه اقدام کننده به خودکشی و عادی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بیشترین نمره	کمترین نمره	انحراف استاندارد	میانگین	گروه	متغیر
۱۷   ۱۲	۳   ۱	۰۷/۳   ۲۹/۲	۴۴/۱۱   ۰۳/۶	اقدام کننده به خودکشی   عادی	ضداجتماعی
۱۴   ۱۱	۵   ۱	۱۷/۲   ۴۹/۲	۲۲/۹   ۳۱/۵	اقدام کننده به خودکشی   عادی	هیپوکندری
۱۷   ۱۳	۶   ۱	۲۴/۳   ۳	۱۷/۱۱   ۳۱/۶	اقدام کننده به خودکشی   عادی	افسردگی
۱۹   ۱۷	۵   ۲	۱۴/۳   ۰۸/۳	۱۱/۱۲   ۱۳/۸	اقدام کننده به خودکشی   عادی	هیستری
۱۱   ۱۰	۲   ۰	۷۶/۱   ۳۲/۳	۱۵/۷   ۷۰/۴	اقدام کننده به خودکشی   عادی	هیپومانیا
۱۳   ۹	۲   ۱	۵۵/۲   ۰۵/۲	۴۲/۸   ۳۷/۵	اقدام کننده به خودکشی   عادی	پارانویا
۱۶   ۱۳	۲   ۰	۸۴/۳   ۵۶/۳	۰۲/۱۰   ۷۴/۶	اقدام کننده به خودکشی   عادی	ضعف روانی (پسیکاستنی)
۱۸   ۱۵	۶   ۲	۴۳/۳   ۶۴/۳	۸۹/۱۱   ۶۵/۷	اقدام کننده به خودکشی   عادی	اسکیزوفرنی

۱-۳     تحلیل استنباطی

 

۱-۳-۱-         اختلالات شخصیت

اولین سؤال پژوهش در رابطه با اختلالات شخصیت و خودکشی این است که آیا اختلالات شخصیت اقدام به خودکشی را پیش بینی می کنند؟ برای پاسخگویی به این سؤال از تحلیل تابع تشخیص به منظور پیش بینی خودکشی توسط اختلالات شخصیتی خواهیم پرداخت.

قبل از استفاده از تحلیل تابع تشخیص باید توزیع نرمال متغیرهای پژوهش بررسی گردد. به منظور بررسی نرمال بودن متغیرهای از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف استفاده شد. نتایج آزمون در جدول ۴-۶ گزارش شده است. نتیاج به دست آمده نشان می­دهد که آزمون کولموگروف اسمیرنوف برای هیچ یک از متغیرها معنادار نیست و تمام متغیرها در هر دو گروه نرمال هستند.